Over ons

Luc:  Als lid van een boerenfamilie ben ik tussen de dieren opgegroeid. Ze zijn een deel van geschiedenis, maar ik wist toen nog niet dat dieren, specifiek paarden, ook in mijn toekomst een belangrijke rol zouden spelen. Mijn geschiedenis met paarden startte toen ik op 31-jarige leeftijd de 4-jarige draver Inka kocht. Samen hadden we veel plezier en namen we vooral deel aan barrel racing en pool bending. Toen Inka 17 jaar oud was besloot ik om enkel nog recreatief te gaan rijden. 

Kort nadien kocht ik mijn tweede paard: Salvador. Salvador was een quarter van 1,5 jaar oud en volledig groen achter de oren. Bij het transporteren werd het al snel duidelijk, dit zou een groots avontuur worden. Ik voelde al snel aan dat ik mij zou moeten gaan verdiepen in paarden als ik met Salvador aan de slag wou gaan. 

In de zoektocht naar hulp kwam ik in aanraking met Natural Horsemanship. Ik leerde over kuddegedrag, hoe ik paarden kon lezen en hoe je als persoon op een natuurlijke manier met paarden kon omgaan. 

Inka kreeg een bacteriële infectie en moest worden ingeslapen. Hierdoor kwam Salvador alleen te staan, maar met de nieuwe kennis over kuddegevoel was het enkel maar logisch dat er gezocht zou worden naar een nieuw paard. Na een zoektocht van ruim een maand, vervoegde Umberto du Midi, een camarguepaard, zich bij Salvador toe. 

De eerste maanden gingen Umberto en ik veel op stap in het bos, met als doel ons wederzijdse vertrouwen op te bouwen. Tot Umberto ten val kwam en hij voor 6 weken werd opgenomen in de dierenkliniek. Helaas, was deze ervaring nefast voor de band tussen het duo. Umberto was bang voor alles en iedereen, hij was getraumatiseerd en de connectie die we voorheen hadden opgebouwd was verdwenen. We moesten terug van nul beginnen, maar dat kon ik niet alleen. 

In een nieuwe zoektocht kwam ik uit bij Wendy Bleekemolen, erkend Horse Agility trainster en zaakvoerster van de Two Lazy Seven Ranch. Zij gaf een sessie Horse Agility bestaande uit 15 lessen. Het leek mij een leuke manier om terug aan te slag te gaan met Umberto. Al snel kwam ik tot de conclusie dat Umberto hier helemaal niet klaar voor was. Ik herinner mij nog goed hoe hij in volle angst reageerde op een blauw zeil. Maar we bleven doorzetten en aan het eind van de lessenreeks waren we beide gegroeid. Umberto kreeg terug meer zelfvertrouwen en onze band werd sterker. De trainingen leerde ons om op elkaar te vertrouwen en toonde Umberto dat hij op mij kon steunen. 

De lessen bij Wendy waren zo fascinerend dat ik mij helemaal wilde verdiepen in hun filosofie en dus nam ik ook Salvador mee op les. Dankzij de lessen bij Wendy kreeg ik met beide paarden een stevige band vol vertrouwen en ik wou dit gevoel graag delen met andere paardeneigenaren. Deze filosofie was zo natuurlijk en echt, dat het een deeltje van mijzelf werd. Daarom volgde ik tot slot de opleiding tot instructeur en daarmee kwam Equus Sensus in de kinderschoenen te staan.